Mały Książę - wywiad z Danutą

Drodzy Czytelnicy!

Dziś zapraszam Was na wpis bardzo wyjątkowy - raz że z wyjątkową osobą, a dwa na temat bardzo wyjątkowej książki, która od 70 lat podbija serca ludzi na całym świecie.

Zapraszam na wywiad z Danutą - właścicielką niezwykłej kolekcji liczącej około 200 różnych wydań Małego Księcia pochodzących z całego świata!!  Danuta jest autorką bloga Gruzja okiem nieobiektywnym, od kilku lat przebywa głównie poza Polską, a ze swoich podróży zamiast bazarowych pamiątek przywozi książki.

------------------------------

WYWIAD 
------------------------------

O Twojej pasji do Małego Księcia dowiedziałam się dzięki akcji W 80 blogów dookoła świata, w której obie bierzemy udział. Nie ukrywam, że Twoja kolekcja zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie! Powiedz, skąd u Ciebie zainteresowanie tą książką? 

Małego Księcia przeczytałam jeszcze jako dziecko, ale wtedy zupełnie nie zrozumiałam tej książki, a poza tym smutno się kończyła, więc nie spodobała mi się ani trochę. Dopiero na studiach do niej powróciłam, bo fragmenty w oryginale były używane podczas lektoratu z jęz. francuskiego, a ja chciałam być sprytna i "pójść na skróty", żeby uniknąć mozolnego tłumaczenia. Dopiero wtedy odkryłam, że tak naprawdę Mały Książę składa się z wielu zabawnych, mądrych i wzruszających mini-historyjek, które stanowią o jego niepowtarzalnej wartości - i tak narodziła się moja fascynacja tą książką.

Twój księgozbiór liczy około 200 (sic!) rożnych wydań Małego Księcia z całego świata. Skąd pomysł, by stworzyć tak nietypową kolekcję ? Jakie były jej początki?

Tak, kolekcja stopniowo się powiększa i obecnie składa się z około 200 książek w wielu językach i dialektach, głównie z Europy, ale także z Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Początek był bardzo prozaiczny. Mniej więcej od 2009 roku moje życie zawodowe tak się ułożyło, że zaczęłam sporo podróżować. Bardzo chciałam przywozić sobie coś z odwiedzanych krajów, ale nie miałam pomysłu jak wyjść spoza sztampowych magnesów na lodówkę. I wtedy w Belgradzie na ulicznym kiermaszu książek "uśmiechnęło się" do mnie piękne wydanie Małego Księcia po serbsku. Wcześniej zupełnie przypadkowo miałam już wydanie polskie, francuskie, niemieckie i angielskie, wiec pomyślałam, że właściwie to już taka mała kolekcja... i tak się to wszystko zaczęło.

Prywatne archiwum Danuty

Niektóre z wydań są bardzo "egzotyczne"? W jaki sposób trafiają one w Twoje ręce?

Początkowo zamierzałam kupować książki tylko podczas moich podróży, jednak szybko zorientowałam się, że do wielu krajów jednak mi nie po drodze. Dlatego zaczęłam prosić podróżujących po świecie znajomych o wizyty w księgarniach i ku mojej ogromnej radości jeszcze nikt mi nie odmówił. Zdarza się czasami, że kupuję książki również przez internet, ale przede wszystkim wtedy, gdy są to wydania bardzo egzotyczne lub na tyle stare, że nie da się już ich kupić w księgarniach. 

Czy jest jakieś wydanie, które bardzo chciałabyś mieć, ale nie możesz go zdobyć? Może czyta nas ktoś, kto mógłby pomóc ;)

Oj, takim "Świętym Graalem" jest oczywiście reprint rękopisu Małego Księcia z odręcznymi notatkami Autora, ale jego koszt jest gigantyczny, więc nawet o nim nie marzę. Natomiast bardzo chciałabym mieć wydanie z Islandii, Ukrainy, Słowenii oraz Irlandii, bo to cztery ostatnie miejsca w Europie, których brakuje na mojej "małoksięciowej" mapie.

Moja babska ciekawość nie daje mi spokoju - gdzie przechowujesz wszystkie egzemplarze? Mimo ze sama książka jest niepozornych rozmiarów, cała kolekcja musi zabierać sporo miejsca ? Czy Twój mąż akceptuje życie w cieniu Małego Księcia? ;) 

I tutaj zaskoczenie - mój mąż w pełni rozumie i popiera moje zapędy kolekcjonerskie. Przygotował nawet w naszym domu specjalną szafkę na przechowywanie moich skarbów! Wbrew pozorom nawet 200 sztuk zajmuje raptem kilka półek, zatem miejsca jeszcze długo mi nie zabraknie. Koniecznie muszę jeszcze dodać, że od męża dostałam także piękną pieczątkę służącą za exlibris do moich książek i jest to prezent, który szczególnie doceniam. 

Prywatne archiwum Danuty

Pozdrawiam męża :) A exlibris jest prześliczny!

Osobiście nie mam duszy zbieracza, ale domyślam się, że każdy kolekcjoner ma w swoich zbiorach jeden wyjątkowy eksponat. Które z wydań jest najbliższe Twojemu sercu i dlaczego?

Wydanie norweskie

Strasznie ciężko jest odpowiedzieć na to pytanie. Niektóre wydania są szczególne ze względu na osobę, od której je dostałam, inne z kolei mają za sobą daleką podróż w czyjejś walizce, a jeszcze inne było szczególnie trudno zdobyć. Mocno w pamięci utkwiła mi historia z Norwegii, gdzie spędzałam zaledwie trzy dni w malutkim miasteczku Kirkenes na północy kraju, dysponującym tylko jedną czynną księgarnią. I niestety w tej księgarni Małego Księcia nie było. Byłam bardzo zawiedziona i musiało to być dosyć widoczne, bo sprzedawca zaproponował mi, że odda mi swoją prywatną książkę, której w sumie i tak już nie potrzebuje! Zupełnie osłupiałam, gdy następnego dnia faktycznie przyniósł cienki tomik i oddał mi go, nie chcąc nawet symbolicznej zapłaty w zamian. Ta sytuacja na długo dodała mi pozytywnej energii i wiary w ludzi!


Dobrze wiedzieć, że są jeszcze na tym świecie ludzie, którzy potrafią odczytać nasze pragnienia i bezinteresownie je spełnić :)

Przygotowując się do wywiadu, zajrzałam na Twojego bloga poświęconemu kolekcji (link tutaj). Nietrudno zauważyć, że wydania różnią się od siebie okładkami. Które z nich uważasz za wyjątkowo interesujące i dlaczego? 

Mały Książę ma to do siebie, że Autor zaprojektował do niego również całą szatę graficzną i większość okładek trzyma się wersji oryginalnej. Czasami zdarza się jednak, że wydawcy postanawiają koniecznie się wyróżnić i przynosi to rozmaite efekty. Jak do tej pory za najciekawsze uważam okładki oddające klimaty regionalne, na przykład z Bośni, Rosji czy Gruzji, za to chyba nic nie pobije brzydoty jednego z wydań macedońskich.

Od lewej : Bośnia i Hercegowina, Gruzja, Rosja i Macedonia

Nie byłabym sobą, gdybym nie zapytała o języki obce :) Czy znasz język francuski? Czy czytałaś Małego Księcia w oryginale lub w innych wersjach językowych?

Hm, ostrożnie odpowiem, że jestem w stanie porozumieć się po francusku na najprostszym codziennym poziomie, dam radę przeczytać krótki artykuł w gazecie czy obejrzeć francuskie wiadomości. Uczyłam się tego języka przez dwa semestry na studiach i po jakichś dziesięciu latach odświeżyłam go na kilkutygodniowym kursie, ale niestety nigdy nie opanowałam go płynnie. Za to Małego Księcia w oryginale przeczytałam całego, ale to jedyna francuska książka, o której mogę to powiedzieć. W przypadku wydań w innych językach z reguły nie czytam książki całej, a ograniczam się jedynie do mojej ukochanej historii o lisie i nawet jeśli nie rozumiem danego języka, to mam z tym mnóstwo zabawy (no chyba że trafię na alfabet, którego nie rozumiem, jak na przykład japoński czy amhara).

Dlaczego to właśnie fragment, w którym Mały Książę spotyka lista jest Twoim ulubionym?

Spotkanie z lisem jest opowieścią o przyjaźni i o trudnych rozstaniach. Ponieważ od kilku lat dużo podróżuję i mieszkam w rożnych miejscach, spotykam wielu ludzi z którymi nawiązuję bardzo emocjonalne relacje i trudno jest mi potem od nich odchodzić. Opowieść lisa o tym, jak po oswojeniu przez Małego Księcia już na zawsze będzie miał miłe wspomnienia na widok łanów zboża, bo mają one kolor włosów chłopca, przypomina mi, że nawet rozstając się z przyjaciółmi, zabiera się na dalszą drogę cały ładunek pozytywnych wspomnień. Lis wypowiada też inne ważne słowa, od których wzięła się nazwa mojego bloga - ludzie przyzwyczaili się do tego, że kupują gotowe rzeczy w sklepach, a ponieważ nie istnieje sklep z przyjaciółmi, ludzie nie mają przyjaciół. To smutne, ale jakże prawdziwe!

 

To prawda. O przyjaźnie należy dbać, szczególnie jeśli mieszka się za granicą, ale to temat na całkiem inną opowieść ;) 

Mały Książę sprzedał się na całym świecie w nakładzie ponad 150 milionów egzemplarzy. Skąd, według Ciebie, bierze się fenomen tej książki? Co ma w sobie ten mały człowieczek, że kochają go osoby w każdym wieku i w każdym zakątku kuli ziemskiej? 

Moim zdaniem Mały Książę ujmuje swoją prostotą i nazywaniem rzeczy po imieniu. W tej cienkiej książeczce pod pozorem opisywania podróży chłopca z innej planety zawartych jest tak naprawdę kilkanaście krótkich opowiadań o przyjaźni, miłości, poszukiwaniu sensu życia i każdy może te opowiadania zrozumieć po swojemu. Książka została napisana 70 lat temu, a pozostaje aktualna do dziś i pewnie także w kolejnych dziesięcioleciach ani trochę nie straci na aktualności.

Wiem, że jesteś związana z Gruzją i Turcją. Czy mieszkańcy tych krajów znają dobrze postać Małego Księcia? Czy czytają literaturę francuską? 

W stolicy Tbilisi znalazłam przepiękną fontannę poświęconą Małemu Księciu (zdjęcia tutaj), ale jest to chyba jedyne powiązanie miedzy Gruzją a Francją, jakie przychodzi mi do głowy. Za to w Turcji bardzo zaskoczył mnie fakt, że sporo moich tutejszych znajomych całkiem płynnie mówi po francusku.

Czyli jest szansa, że czytają  książki również francuskich pisarzy :)

----------------------------------

Bardzo dziękuję Danucie, że zgodziła się opowiedzieć o swojej pasji! Temat jest bardzo interesujący i na pewno go nie wyczerpałyśmy, więc jeśli macie ochotę zadać Danucie pytanie, zostawcie komentarz pod wpisem. Będzie nam obu bardzo miło :)

Jeśli nie mieliście jeszcze okazji przeczytać Le Petit Prince w oryginale, TUTAJ znajdziecie książkę w pliku PDF. Wbrew pozorom język, którym jest ona napisana, nie jest bardzo trudny. Obecnie przerabiam Małego Księcia z jedną z uczennic. Jest ona na poziomie A2 i naprawdę nie ma większych problemów, żeby odpowiednio zrozumieć tekst (pozdrawiam Cię Ewo :)). 

To był pierwszy w historii bloga wpis w formie wywiadu :) Mam nadzieję, że Wam się podobał.