Jak sami dobrze wiecie, w języku francuskim wymówienie błędnie jednej literki może czasami wpłynąć na poprawne zrozumienie wypowiedzi. Często w tym zamieszaniu bierze udział "e" nieme. Poniżej zestawiłam ze sobą części mowy, które często są błędnie wymawiane szczególnie przez osoby początkujące, choć i nie tylko, bowiem nauczyciele często nie zwracają na ten błąd uwagi :/
UWAGA : żeby ułatwić Wam zrozumienie zagadnienia, dorzuciłam wymowę w kwadratowych nawiasach; jest to zapis fonetyczny zbliżonym do wymowy polskiej, przy użyciu polskich liter; oficjalny zapis wygląda inaczej!
UWAGA : żeby ułatwić Wam zrozumienie zagadnienia, dorzuciłam wymowę w kwadratowych nawiasach; jest to zapis fonetyczny zbliżonym do wymowy polskiej, przy użyciu polskich liter; oficjalny zapis wygląda inaczej!
- les [le]* ale le [ly] np. les chiens => le chien
jeśli przeczytamy oba rodzajniki jako [le] Francuz zrozumie, że chodzi w obu przypadkach o liczbę mnogą !
- ces [se] ale ce [sy] np. ces chats => ce chat
- ces [se] ale ce [sy] np. ces chats => ce chat
analogicznie do sytuacji przedstawionej powyżej
- des [de] ale de [dy] np. j'ai des livres => je n'ai pas de livres
- j'ai [że] ale je [ży] np. j'ai fini => je finis
w tym przypadku musimy się naprawdę pilnować! jeśli participe passé brzmi tak samo jak czasownik w liczbie pojedynczej, Francuz nie zrozumie, czy mówimy w czasie przeszłym czy teraźniejszym
j'ai fini [że fini] (skończyłem) ale je finis [ży fini] (kończę)
j'ai fini [że fini] (skończyłem) ale je finis [ży fini] (kończę)
- que [ky] => parce que / je pense que, etc.
w tym przypadku często słyszę [ke] zamiast [ky], błąd ten nie wpływa na zrozumienie, ale zwyczajnie nieładnie brzmi
Kolejny świetny post. Dziękuję za przypomnienie tych różnic. Czasami sama o nich nie pamiętam.
OdpowiedzUsuńCzęsto nie zdajemy sobie sprawy z niuansów w wymowie. Myślę, że zwracanie uwagi na tego typu kwestie jest istotne. Mimo, iż może się takim nie wydawać dla osoby dopiero co rozpoczynającej naukę.
Dokładnie i to wychodzi dopiero w momencie, kiedy zaczyna się rozmawiać z Francuzami. Niestety jeszcze jakiś czas temu w ogóle nie zwracano uwagi na tego typu błędy. Mam uczniów, którzy świetnie mówią po francusku, a mimo to mają właśnie problem z takimi "podstawami". Na szczęście [e] można szybko wyćwiczyć. Trzeba się tylko dobrze pilnować. Gorzej z nosówkami i moim ulubionym duetem blanc / blond :)
OdpowiedzUsuńPS. Dziękuję za miłe słowa!
UsuńZgadzam się, też mam ten problem, pomimo tego, że mój chłopak mnie poprawia. Taki kolejny schodek do pokonania.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
muszę przyznać że bardzo pomocne przypomnienie :) chyba najbardziej było mi potrzeba tego z "ces" i "ce". dzieki :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że post się przydał. Najważniejsze to wiedzieć z czym ma się problem i się pilnować. Zdolność do autokorekty jest ogromna :)
OdpowiedzUsuńChyba powinnam tu zaprosić moją byłą panią od francuskiego.
OdpowiedzUsuńNie wypadało jej poprawiać a nawet jak próbowałam to udawała,że nie słyszy. Fajnie w wieku 16 lat być mądrzejszym od nauczycielki,która skończyła filologię romańską...
Zwracanie uwagi nauczycielom to delikatny i drażliwy temat :/ Trzeba to inteligentnie rozegrać, ale jeśli nauczyciel nie chce słuchać, to nawet odpowiednia forma tutaj nie pomoże. Nikt nie jest alfą i omegą, więc lepiej powiedzieć, że się czegoś nie wie i sprawdzić, albo przyznać uczniowi rację niż robić z niego wariata. Ktoś mi kiedyś opowiadał o nauczycielce, która wymyślała (sic!) słowa jak jakiegoś nie znała. Uczeń nie jest głupi. Wcześniej czy później sam odkryje prawdę i tylko pozostanie niesmak... :/ PS. Gratuluję wiedzy i życzę powodzenia w dalszej nauce :)!
UsuńA ja mam pytanie o wymowę zaimka wskazującego cet. Powinno się to wymawiać jak ces czy jak ce?
OdpowiedzUsuńZ góry dziękuję :)
PS Moja nauczycielka francuskiego niestety nie uwzględnia różnic w wymowie e ;(
Ja jeszcze dopytam o Twoją nauczycielkę, bo jeśli piszesz o zajęciach w klasie, to niestety takie detale umykają. Przypuszczam, że nauczyciel wie o tym błędzie, ale skupia się na bardziej istotnych rzeczach, bo naprawdę ciężko jest poprawiać błędy wszystkich uczniów w klasie. Chociaż z drugiej strony może wystarczyłoby zwrócić na to uwagę na początku nauki i uczniowie sami by się później poprawiali?
UsuńCo do komentarza @Asi
OdpowiedzUsuń'cet' przecież używa się jeżeli jest samogłoska lub 'h' nieme czyli należy to połączyć z rzeczownikiem tak ?
Np. cet ami (cetami), cet eleve (cetelev).
Dokładnie tak! Nawet ciężko byłoby przeczytać [sytami]. Czyli cet czytamy [se] + łączenie z rzeczownikiem spełniającym kryteria, które wyżej wymieniła damenoire :)
UsuńDobry nauczyciel od początku uczy dobrej wymowy.
OdpowiedzUsuńSwoją naukę francuskiego zaczęłam w szkole i na początku popełniałam błędy,na które została zwrócona uwaga typu je - że , le - le... Pokochałam francuski i szkolne lekcje mi nie wystarczały więc uczyłam się dodatkowo,zawarłam znajomości z Francuzami, to oni nauczyli mnie poprawnej wymowy.
Moja nauczycielka sama nie widziała różnicy między 'je' a 'j'ai'... Na szczęście odeszła na zwolnienie i przyszła nowa.
Od pierwszej lekcji poprawiała uczniów i tłumaczyła jak ważna jest wymowa. Trudno było się przestawić,że 'le' czyta się 'ly' albo 'je viens de la Pologne' to nie 'że vię de la poloń'...Ale udało się!:)
Przyznam,że nie miałam lekcji w szkole z tą nową panią,ale koleżanki mi opowiadały. Piszę w szkole bo jest to moja prywatna Nauczycielka.
Jest świetna i też ma na imię Justyna. Od kiedy ją poznałam to imię kojarzy mi się z francuskim - jak widać słusznie :)
Tylko pozazdrościć nauczycielki! Ja także miłość do francuskiego zawdzięczam mojej nauczycielce z liceum. Do tej pory (a minęło ponad 12 lat) korzystam z jej materiałów do nauki gramatyki! Wracając do nauczania języka w szkole, oczywiście wiele zależy od nauczyciela, ale także od uczniów. Nie chcę tu nikogo bronić, bo w szkole nie pracuję, więc nie mam w tym żadnego interesu;, ale są klasy, grupy oporne na naukę języka, gdzie nauczyciel zwyczajnie składa broń. Gorzej jeśli ma świetną grupę i nie potrafi wykorzystać jego potencjału. Ale jak tak się zastanawiam, to podobnie jest w nauczaniu indywidualnym. Są osoby bardzo zdolne, z którymi np. można wejść w szczegóły danego zagadnienia gramatycznego i są osoby, którym tych zdolności brakuje i wtedy nie należy skupiać się na drobiazgach typu brak rodzajnika, zły rodzajnik, drobne błędy w wymowie etc., tylko na komunikacji. Poprawianie przeciętnego ucznia na każdym kroku może budzić u niego frustrację, poczucie porażki. Najważniejsze, żeby określić z uczniem wspólny cel i do niego dążyć :)
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTrafiłaś w sedno sprawy. Wielu nauczycieli ma kompleksy, chce coś sobie i innym udowodnić, pokazując kto tu rządzi. Niestety zawód nauczyciela to powołanie. Nie tylko trzeba umieć przekazać wiedzę, ale także wykazać się zdolnościami pedagogicznymi.Jako korepetytor mam to szczęście, że mogą wybrać z kim chce pracować, a większość osób, które się ze mną kontaktują są pełne zapału. Praca z nimi to sama przyjemność. Naprawdę :) PS. Dziękuję Ci za miłe słowa i życzę, żebyś nigdy nie straciła zapału do nauki francuskiego :)
UsuńCześć, wydaje mi się że przedstawienie wymowy "les" jako [le], a "le" jako [ly] może być błędne. Co powiesz na to, że "les" czytamy bardziej jako [lé], a "le" jako [l] (właściwie to jest sama spółgłoska)?
OdpowiedzUsuńDziękuję za komentarz. Mój zapis fonetyczny opiera się wyłącznie na polskich znakach, żeby już za bardzo uczniom nie komplikować sprawy, bo musiałabym poświęcać czas na tłumaczenie znaków fonetycznych, a nie zawsze jest na to czas niestety i nie zawsze ma to sens. Jeśli zaś chodzi o poprawny zapis fonetyczny, zgodnie z podręcznikiem do fonetyki, wygląda on następująco : les [le], le [lə]. Zatem [e] może odpowiadać "é", natomiast [ə] odpowiada 'e' niememu, które wymawiamy. Podam za przykład słowo recours. Czytamy [rəku:r] (według mojego zapisu [ryku:r], a nie [rku:r]. Raczej więc nie dałabym samego [l]. Wszystko kwestia umowności :)
UsuńMam pytanie o wymowę ,-er w bezokolicznikach na końcu (I grupa) np. słowo ,,appeler " jak się wymawia w uproszczeniu Końcowe ,,e"? bardziej jako polskie ,,y" czy polskie ,,e" czyli ,,apele" czy ,,apely" i zwrot: j'ai été, jako ,,że ete" czy ,,że/y yty"? (dla osoby początkującej, żeby być zrozumianym i poprawnym w miarę) Proszę o pomoc :)
OdpowiedzUsuńWitaj Anonimowy :)
UsuńJeśli chodzi o czasowniki zakończone na -er, to wymawiamy [e].
Jeśli mamy "é", czyli z akcentem "w prawo" (accent aigu), to również wymawiamy [e] -- j'ai été [że ete]. Odsyłam na stronę do transkrypcji fonetycznej TUTAJ. Wystarczy wpisać dane słowo (uwaga : musi być z francuskimi znakami) i otrzymamy jego zapis fonetyczny. "e" niemy, czyli takie, które czytamy jako polskie [y] lub w ogóle (zależy od słowa) nie może mieć akcentu i najczęściej stoi na końcu wyrazu.
Życzę powodzenia w nauce! :)
Dziękuję za pomoc, a czy jeśli to ,,e" w bezokolicznikach zakończonych na ,-er będzie się wymawiać jak polskie zwykłe ,,e" to czy będzie to bardzo niepoprawnie i wpłynie na znaczenie w wymowie, np. j'ai été (że ete - wszystkie 3 polskie ,,e") lub appeler (apyle lub aple - też na końcu polskie e)?
UsuńJest taka pani w necie, która uczy wymowy i jednak 'e - zamknięte' to w brzmieniu takie polskie 'y' :) http://www.youtube.com/watch?v=LnYrSqpGie4
OdpowiedzUsuńWedług mojego zapisu nie do końca. Upraszczając : "e" zamknięte [e] to kiedy buzia idzie na boki, "e" otwarte [E] to takie polskie "e" i "e" nieme [y] (zapis w nawiasach przy użyciu polskich liter, nie odpowiada to oficjalnemu zapisowi fonetycznemu). Przy czasownikach -er na końcu mamy "e" zamknięte. Te wszystkie e są dość ważne, żeby dobrze mówić po francusku. W niektórych sytuacjach zła wymowa może zmienić nawet sens słowa. Zazwyczaj jednak nie wpływa do jakoś znacząco na komunikację. Zalecam jednak pracować nad tym, choć wiem, że nie jest to łatwe.
OdpowiedzUsuńto "e" nieme i "e" otwarte są chyba najłatwiejsze :) Czy jeśli będzie się wymawiało "e" zamknięte także jak polskie zwyczajne ''e" np. j'ai été - że ete, j'ai - że, des - de, chez - sze, les - le (żeby odróżnić np. "le - ly" od "les - le") to czy nie będzie to bardzo rażące w "Uchu francuza" (inaczej czy brzydko to brzmi, bo trudno te 2 "e" rozróżnić :) a wymawiać "e zamknięte" tak jak "e nieme" to chyba nie ma sensu, prawda? (szczególnie też w końcowym "é" w Passé composé)
OdpowiedzUsuń